De veelvoud van een lappendeken

Door: Pablo Vinkenoog

Over Berlijn hangt een sfeer die vergelijkbaar is met een lappendeken, omdat ieder stadsdeel gekenmerkt wordt door middel van haar eigen geuren en kleuren. Dat is natuurlijk allemaal lastig in een enkele tekst te omvatten. Vandaar dat ik het ook via een maandelijkse bijdrage zal doen. Uiteraard om jullie lezers een goed beeld te geven hoe het is om A: op uitwisselingssemester te zijn en B: om de gave plekken van deze machtige stad zwart op wit te kunnen vastleggen. Dit semester studeer ik aan de Freie Universität Berlin. Ik heb deze universiteit gekozen vanwege het veelzijdige vakkenaanbod voor studenten Politicologie. Je kan hier vrijwel over alle thema’s colleges volgen, van klimaatpolitiek tot de analyze van complottheorieën. Te veel om allemaal te kunnen doen helaas.

Menig student weet echter dat een geslaagd studentenleven niet alleen van de studie afhangt. De stad waar men leren gaat moet ook wat te bieden hebben. Laat dat hier gelukkig ook te vinden zijn. Van de uitgestrekte parken Tempelhof en Forst Grünewald tot aan de betonnen hoogbouw in Lichtenberg en Marzahn, overal valt iets te beleven. Vergane Soviet glorie, waar de meest gure feesten plaatsvinden, de talloze musea, met werken van onder andere grote namen als Pablo Picasso & Wassily Kandinsky, een oud radarstation, gekoloniseerd door honderd graffiti kunstenaars, gesubsidieerde opera’s, geschreven door de grootste komponisten der Aarde, duizenden kleine barretjes of tweedehands winkeltjes, waarvan ieder zijn eigen karakter voordraagt, en niet te vergeten een buitengewoon bijzonder kenmerkende geschiedenis, een strijd voor de vrijheid.

Mijn lievelingsstadsdeel Prenzlauer Berg is waar ik het liefst mijn tijd vertoef. Rustig wandelen door Mauerpark, snel een tram voorlangs sprinten, een scheldende fietser ontwijken en genieten van het vegetarische eten. Daarnaast bestaat er ook een rustig deel, waar je zonder iets te doen al heel veel ziet en beleefd. Alle verschillende mensen onderling, moeders die hun kinderwagen voortduwen, een groepje mannen die een dobbelspel speelt in het park, een agent die fluitend patrouilleert en de vrouwen met piepkleine hondjes al dartelend over de stoep. Aanschouw ze allemaal.

Kortom, Berlijn heeft alles te bieden wat mijn studentenhart begeert. Desondanks kan ik voor nu slechts een oppervlakkige indruk geven. Daartoe heb ik te veel woorden nodig om deze tekst nog interessant te houden. Mijn intentie is echter om jullie lezers een goed beeld te geven. Aan hen die dezelfde aantrekkingskracht met het buitenland ervaren of die oprecht geïnteresseerd zijn in het gonzende Berlijn: Hou mijn aankomende artikelen in de gaten! Want de volgende keer zal ik wel in detail treden over mijn ervaringen als student in het buitenland en de wonderen die Berlijn rijk is.