Een politicologische Kerst

De sint heeft het land verlaten en zijn look-alike staat alweer bijna voor de deur. Met alles wat er de afgelopen tijd is gebeurd – zoals de aangescherpte coronamaatregelen, bijbehorende rellen en het regeerakkoord (waaronder ‘compensatie’ voor de basisbeurs) – zullen de politiek-getinte gesprekken en discussies niet onaangeraakt blijven tijdens het gezellige kerstdiner met de familie. Maar hoe kunnen we onze politicologische visies aan het kerstfeest zelf koppelen?

Vanuit een vergelijkende politiek perspectief zouden we kunnen kijken naar de verschillen in tradities tussen kerstvierende landen. De manier waarop kerst gevierd wordt binnen een land, zou vervolgens gekoppeld kunnen worden aan een analyse van politiek of sociaal gedrag dat in de decembermaand plaatsvindt. Zou er in een land waarin veel focus ligt op de traditie om anderen te helpen tijdens de feestdagen, in december een positiever sentiment zijn ten aanzien van beleid voor het helpen van daklozen of vluchtelingen, dan in landen waar de focus meer ligt op de traditie van het eten van een kalkoen tijdens het diner?

Vanuit een internationale betrekkingen perspectief zou er gekeken kunnen worden naar interacties tussen landen in de laatste maand van het jaar. Misschien bestaat er wel verschil in interacties tussen landen waarin alle partijen kerst vieren, en interacties tussen landen waarin geen of slechts een deel van de landen de geboorte van Jezus vieren. Zouden we hier een soort kerst-getinte versie van de Democratic Peace Theory op los kunnen laten?

Vanuit een politieke theorie perspectief is het wellicht interessant om te kijken naar hoe rechtvaardig het eigenlijk is om kerst te vieren op de manier waarop wij het doen. In een groeiend deel van Nederland gaat het al lang niet meer om de geboorte van de zoon van Hem en wordt de kerk minder en minder bezocht. Is het respectvol ten opzichte van het Christendom dat de viering steeds meer wordt ingevuld met te veel eten, drank, en dure cadeaus? Of dat coca-cola het feest praktisch heeft ge-appropriate? Of dat elke supermarkt graag gebruik maakt van het feest door middel van tranen-trekkende reclames over familie en liefde en samenzijn om er vervolgens dik aan te verdienen? De vraag is of deze kapitalistische versie van kerst wel te justificeren is.

Alle gekheid op een zuurstokje, er zijn nog heel wat politicologische vraagstukken aan het Kerstfeest te koppelen. Hoe interessant deze politicologische vragen ook zijn. Ik zal me deze vakantie voornamelijk bezig houden met peinzen over wat er in al die pakketjes onder de boom zit, en bovendien over hoe ik zo veel mogelijk politiek-getinte vragen van familie kan ontwijken.