Review – Four Hours at the Capitol

Door: Roshi Flippo

Begin vorig jaar op 6 januari werd het Capitool in Washington D.C. bestormd. De beelden van honderden mensen die door het huis van afgevaardigden liepen en de duizenden die buiten poogden ook naar binnen te gaan, gingen de hele wereld over. Het duurde vier uur vanaf het moment dat de eersten richting het Capitool liepen totdat de rellen over waren. Over deze vier uur gaat de indrukwekkende documentaire “Four Hours at the Capitol”.

De documentaire gebruikt beelden van bewakingscamera’s, social media en interviews met betrokkenen. Er komen politieagenten, journalisten, politici en terroristen aan het woord. Ja, terroristen worden ze soms genoemd. Een terrorist is volgens de Van Dale “iemand die zich schuldig maakt aan het onder druk zetten van een regering of bevolking door daden van georganiseerd politiek geweld”. De documentaire laat zien hoe gewelddadig deze gebeurtenis was. Mannen die eruit zagen als militairen met bijbehorende apparatuur: messen, (semi-automatische) geweren, kogelvrije vesten, honkbalknuppels, tasers. Overtuigd van hun recht op het gebruiken van geweld en op de weg naar binnen.  Overtuigd dat de mensen die binnen zaten voor hen moesten buigen. Dat iedereen die hen een strobreed in de weg lag het verdiende om te sterven.

Toen vorig jaar de kranten en sociale media losgingen over de bestorming werd ook veel geschreven over het optreden van de Capitool politie. Ze gingen zonder enig verzet aan de kant. Ze lieten ze gewoon door lopen. Het was vast anders geweest als het om zwarte mensen ging. Hoe kan het dat mensen binnen kwamen? De film laat zien dat het tegenovergestelde waar is. Tien agenten tegenover een schreeuwende, agressieve en bewapende menigte. Een menigte die hen zag als de verrader, als onderdeel van het systeem wat ze willen vernietigen. Ondanks die angst hebben ze gedaan wat ze konden. Ze hebben de terroristen weggeleid van het Congres, voorkomen dat nog meer mensen naar binnen konden, en bovenal het niet tot een bloedbad laten escaleren.

Echter, het meest beangstigende zijn de  mensen die meededen aan deze bestorming. Zij zien de bestorming als een legitieme daad. Als een waarschuwing. Zij geloven nog steeds dat er een president en regering zit die met fraude aan de macht is gekomen. Zij hebben alleen niet zelf bedacht om verhaal te gaan halen bij de regering. Zij zijn gestuurd door de op die dag zittende president van de Verenigde Staten van Amerika, Donald Trump, en zij gingen pas weg toen hij ze daartoe opdracht gaf. Tekenend is de uitroep: “This is because of you!” van een democratische afgevaardigde. Deze was gericht aan zijn republikeinse collega’s die de leugens steunden.

De documentaire heeft de kracht om je te laten voelen wat er die dag gebeurd is en de zwaarte ervan. Het deed mij denken aan de demonstraties op het museumplein. De politici die iedere dag lastiggevallen worden als een stap op het binnenhof zetten. De bedreigingen die tot aan hun voordeuren komen. Daarom raad ik iedereen deze documentaire aan. Het voeden van leugens is een gevaar voor de democratie en dat moeten we serieus nemen.

De documentaire is te zien op NPO Start.