Studentenverenigingen tijdens COVID-19

Door: Gohar Pogosian

De eerstejaars zijn dit jaar aan een flinke uitdaging begonnen. Dit begon met de gekke afsluiting van hun middelbare schoolperiode: geen gala, examenfeestjes en diploma uitreikingen. Allemaal activiteiten waar je normaal gesproken niet eens bij stil moest staan, want dit had iedereen gewoon meegemaakt. Tijdens deze chaotische periode moest er ook nog eens een studiekeuze worden gemaakt. Misschien toch maar een tussenjaartje nemen? Studeren is sowieso al een grote en nieuwe stap, laat staan als je deze moeilijkheden niet eens fatsoenlijk kan delen met nieuwe vrienden. Met maar een paar fysieke ontmoetingen tijdens de introductieweek is het vormen van vriendschappen een investering en niet iets ‘wat vanzelf komt’. De derde online pubquiz die week allemaal leuk en aardig, maar je staat toch liever samen te genieten van keiharde muziek en bier met een enorm aanwezige kater de ochtend daarna. 

Ook studentenverenigingen werden in enorme bochten gewrongen tijdens deze periode. Er was veel sprake van crisismanagement, niet alleen voor de toenmalige bestuurders maar ook voor hun opvolgers die het ‘coronajaar’ zouden inluiden. Er moesten veel aanpassingen worden gedaan binnen de verenigingen, zo ook voor de introductieweek. De meetlinten vlogen om de oren en aan social media promotie geen gebrek. Helaas kwam minister-president Rutte na al het harde werk van deze studenten met de harde mededeling dat de studentenverenigingen niks meer mochten organiseren in de introductieweek, terwijl dit niet het geval was voor de studie- en sportverenigingen. Alle moeite die de bestuurders en commissieleden hadden gedaan, deed er niet langer toe. Enkele Kamerleden schoten in de verdediging voor de studentenverenigingen en met succes: de maatregel werd gelijkgetrokken. 

Waar het in andere steden goed leek te gaan met de nieuwe studenten verwelkomen bij de verenigingen, was dat in Nijmegen door moeizaam contact vanuit de veiligheidsregio helaas niet het geval. De gezelligheidsverenigingen kregen de toezegging niet binnen, dus mochten de deuren alleen open voor leden. De intromarkt die normaal gesproken barstte van de mensen, muziek en gezelligheid was dit keer enkel een snelle looproute met kraampjes geworden. De nieuwe studenten konden amper met mensen in gesprek of ze werden gehaast door het sportprogramma wat hen te wachten stond. Het avondprogramma wat vroeger tot diep in de nacht duurde sloot zich nu voor middernacht met een klik op de muisknop al af. Wat een van de leukste weken van het jaar hoorde te zijn was nu iets wat niet snel genoeg aan zijn einde kon komen. De verenigingen namen de verenigingen hun verantwoordelijkheid om de maatregelen goed op te volgen, maar dat mocht niet baten. 

Ondanks deze andere wending van de introductieweek hebben de verenigingen door heel het land meer aanmeldingen dan ooit. De nieuwe studenten willen niets liever dan andere mensen ontmoeten zonder constant naar een beeldscherm te moeten staren. Via de online colleges zullen ze niet gauw hun studiegenoten leren kennen, dus wellicht dat de verenigingen toch andere inzichten kunnen geven. Het gemoedelijke karakter van de studentenverenigingen geeft de eerstejaars hoop voor dat stukje studentenleven wat ze tot op heden niet hebben kunnen ervaren. De grote lichtingen brengen wel weer nieuwe obstakels. Zo heeft er bij bepaalde verenigingen een loting moeten plaatsvinden wat normaal gesproken niet wordt gedaan, waardoor er alsnog studenten te maken kregen met een afwijzing. Ook is het maar de vraag hoe de verenigingen al deze mensen de sociëteit binnen kunnen laten, vooral nu de maatregelen weer worden opgeschroefd. Desalniettemin zijn bestuurders druk in de weer om verantwoord maar gezellig iedereen weer te kunnen verwelkomen in hun sociëteit. De nieuwe lichting kan kennismaken met jaargenoten en jaarclubs vormen en de leden mogen in terras-setting weer lekker met hun vrienden terug naar het ‘tweede thuis’. 

Een vereniging heeft een verticale structuur, waardoor je te maken hebt met verschillende jaarlagen die ook in gemixte samenstelling plaats kunnen nemen in disputen en commissies. Dit proces moet nu op zich laten wachten door de beperkte capaciteit, wat betekent dat het voor de ouderejaars moeilijker wordt om binding te krijgen met de eerstejaars. Dit terwijl dat juist een toevoeging is aan de sociale netwerk van een student: de oudere studenten kunnen de nieuwe student hulp bieden bij vragen over de studie, maar ook de stad laten zien. Toch zal dit snel goed komen: zelfs op afstand zal het sociale karakter van de studenten snel naar boven komen. En als de verenigingen in deze koers doorgaan met hun verantwoordelijkheid nemen en uitstralen zal hopelijk dat biertje binnenkort met heel veel mensen en keiharde muziek genuttigd kunnen worden.