Super League
Published by De Heraut on
De Super League schoot als een paddenstoel uit de grond, maar was na 48 uur alweer platgetrapt.
Door: Thomas Steenkamp
De Super League: Een toernooi van twaalf voetbalclubs, waaronder de Big Six van de Engelse Premier League (Arsenal, Chelsea, Liverpool, Manchester City, Manchester United en Tottenham Hotspur), de drie topploegen uit Spanje (Atlético Madrid, FC Barcelona en Real Madrid) en drie uit Italië (AC Milan, Internazionale en Juventus). Geen Champions League, maar gewoon een miljarden toernooi tussen de grootste clubs van Europa – oftewel ter wereld.
Doel van dit toernooi: Geen geld naar de corrupte UEFA en FIFA en de zekerheid dat elke club elk jaar weer honderden miljoenen mag bijschrijven. Voor de Engelse clubs was dat laatste vooral interessant, omdat zij vaak (net) geen ticket weten te bemachtigen voor de Champions League en dan dat volgende jaar op een dun houtje moeten bijten. De Spaanse en Italiaanse in clubs hebben het door de corona crisis financieel erg zwaar en kunnen dus ook wel een extra zakcentje gebruiken.
Nog voordat de aankondiging officieel was, stond de voetbalwereld in brand. De UEFA liet weten dat ze op zoek gingen naar een manier om de twaalf clubs uit te sluiten van hun nationale competities. Vooral in Engeland waren ze furieus. Manchester United-legende Gary Neville was woedend en begon bij SkySports een verhaal te houden over de volkssport die voetbal eigenlijk is. Zelfs premier Boris Johnson begon zich te bemoeien en melde op Twitter dat deze Europese Super League enorme schade zou aanrichten voor het voetbal. Ook voetballers en managers spraken zich openlijk uit tegen de plannen. Op maandagavond werden de spelers van Liverpool nog uitgejouwd in de wedstrijd tegen Leeds United die uiteindelijk in 1-1 eindigde, waarmee de regerend landskampioen hele dure punten liet liggen in de race om Champions League voetbal.
De Engelse clubs traden op dinsdagavond terug, waarmee de Super League op losse schroeven stond. De fans van de Engelse clubs zien hun club liever spelen tegen Burnley dan het Italiaanse AC Milan en voor het geld hoeven ze het in Engeland eigenlijk ook niet te doen. De Engelse competitie wordt wereldwijd toch al beschouwd als de grootste ter wereld, waar de Engelsen zelf natuurlijk enorm trots op zijn. De andere zes clubs vergaderden dinsdagnacht om te concluderen dat de Super League-plannen moesten worden opgeschort. Enkel Real Madrid voorzitter Florentino Pérez gelooft nog steeds in zijn plannen, maar dat is aan dovemansoren gericht. Ondertussen gaat de Champions League door en is de spanning om te snijden in de Engelse competitie waar de strijd voor de Champions League tickets voor volgend seizoen nog steeds gaande is.
Mijn mening over dit gehele spektakel: De Super League is niet de oplossing. Echte voetbalfans willen underdogs zien zoals Ajax in 2019, willen zien hoe de Engelse topclubs ontzettend veel moeite hebben om een ticket te bemachtigen voor het miljoenenbal en willen nog in de fantasie leven dat het voetbal echt om hun gaat. Toch zijn alle voetbalfans het erover eens dat de UEFA en FIFA corrupt zijn en zouden deze organisaties liever de rug toekeren. De spelers die nu zo vereerd worden, omdat zij zich zo hebben verzet tegen de Super League, vragen ondertussen wel om een flinke salarisverhoging en dwingen een vertrek af bij hun huidige club vanwege het tekort aan prijzen en het ‘lage’ salaris. De fans hebben niet in de gaten dat zij degenen zijn die hun sport hebben verkocht aan het grote geld.
Zonder zoveel kijkers zou het voetbal bestaan uit jongens die strijden voor hun jeugdliefde en de stad waar ze zijn opgegroeid, maar toch zaten we afgelopen dinsdag weer voor de buis om de halve finale van de Champions League te kijken, waar Real Madrid het in eigen huis opnam tegen Chelsea. De jongens uit de regio kijken met een bakje chips op de bank aandachtig mee.