Aanrader: When They See Us

Door: Gohar Pogosian

De mix tussen op waarheid gebaseerde verhalen en actuele thematiek heeft mij altijd aangetrokken in series. Toen ik hoorde over het plot van de Netflix-serie ‘When They See Us’ was mijn aandacht gelijk getrokken. De miniserie, die maar vier afleveringen telt, gaat over de zaak van de Central Park-jogger van 1989 waarin een joggende vrouw rond middernacht in Central Park werd aangetroffen en bleek dat ze ernstig mishandeld en verkracht was. Ondertussen waren toen ongeveer dertig jongeren in datzelfde park te vinden, vijf hiervan werden onterecht aangehouden. Zij moesten onder druk bekentenissen afleggen die jarenlange gevangenisstraffen tot gevolg hadden.

De serie focust zich niet enkel op de zaak en de verschrikkelijke nasleep hiervan, maar laat ook heel goed de problematiek zien die zich op dat moment afspeelde in de Verenigde Staten. Ondanks het uitblijven van bewijs voor het feit dat de vijf jongeren, waarvan vier zwarte jongens en één Zuid-Amerikaanse jongen, werd door de politie wel richting het tegendeel gestuurd. Dit is een van de vele voorbeelden waarin de politie disproportioneel en racistisch heeft gehandeld tegen zwarte jongeren en volwassen. Buiten dat leidde deze zaak ook tot een nog grotere polarisatie tussen de witte en zwarte bevolking dan waar al sprake van was. Tussen al deze chaos zijn er nog steeds vijf jongens die niet meer kunnen spreken over een rustige jeugd. Zij zijn slachtoffer geworden van een enorme fout.

Ik heb deze serie in een keer afgekeken en het nam mij helemaal mee. Van een brok in de keel tot grote woede, het geeft je een gevoel van onmacht. We zijn nog lang niet waar we moeten zijn op dit moment om dit soort problemen de wereld uit te helpen en dat deed deze serie mij maar al te goed beseffen. De betrokkenheid van de daadwerkelijke ‘Central Park Five’, de vele nominaties en de prachtige manier van casten en filmen is de succesformule voor deze serie. Gezellig is het zeker niet, maar nodig is het absoluut wel.