De feestdagen en COVID-19

Door: Gohar Pogosian

Ik geloof dat iedereen inmiddels enorm is uitgekeken op het dagenlang staren naar je scherm. Zelfs het lezen van dit artikel vereist geen tripje meer naar de ismuskamer. Het liefst klikken we dit afgelopen jaar net zo gauw weg als dat saaie college op een brakke donderdagochtend. Waar studenten keer op keer de zondebok zijn, wordt er door diezelfde studenten hard gewerkt aan alternatieven om elkaar toch weer verantwoord te kunnen zien. De studentencultuur is een shift aan het maken richting het maken van wandelingen, online biertjes proeven en nóg meer Tinderen. Toch is het niet gek dat na acht maanden de snak naar écht plezier meer dan ooit in de lucht hangt, vooral met de feestdagen in het vizier. Aan alle kanten van de maatschappij zijn er mensen geraakt door deze pandemie; familie en vrienden zijn belangrijker dan ooit. 

Even leek er licht aan het eind van de tunnel te zijn toen het heugelijke nieuws naar buiten kwam over de zeer effectieve vaccins die wellicht al aan het eind van het jaar op de markt kunnen verschijnen. Ook de besmettingen kwamen in een dalende koers; kunnen we dan toch oma en opa uitnodigen aan de kersttafel? Het kabinet blijft voorlopig voorzichtig met grote beloftes over de feestdagen. “We moeten onszelf geen derde golf cadeau doen met Kerst.”, stelde Hugo de Jonge tijdens de laatste persconferentie. Je moet immers ook geen snoep geven aan een kind om het vervolgens weer af te pakken. Rutte gaf aan dat we de tanden op elkaar moeten blijven houden, maar hoe realistisch is dit verzoek nog na acht maanden van eenzaamheid en verlies?

Hubert Bruls wil van het kabinet snel horen of er toch nog mogelijkheden kunnen zijn om jongeren bij elkaar te laten komen tijdens oud en nieuw door middel van bijeenkomsten. Hij noemt deze periode ‘de grootste uitdaging op het gebied van handhaving’ en met zeer strenge restricties zal dit beeld ook niet gaan veranderen. Hij is op zijn hoede en verwacht, misschien wel terecht, dat mensen toch naar andere (illegale) manieren zullen gaan zoeken, dus kan het beter op een gereguleerde manier plaatsvinden. Ziekenhuisdirecteuren waren verontwaardigd na deze vraag en zijn niet te spreken over de ‘feestjes’ die zouden plaatsvinden, terwijl de ziekenhuizen geen reden zien tot feesten met het capaciteitsprobleem dat zich heeft voorgedaan. Misschien dat het advies van het OMT van maximaal zes mensen uitnodigen wel de tussenoplossing biedt in het dilemma van verantwoordelijkheid en handhaving. 

Een ding is zeker: waar normaal gesproken de maand december vol staat met allerlei feestelijke tradities, moeten dit jaar de nodige wijzigingen aangebracht worden. Los van de pietendiscussie was het dit jaar überhaupt nog maar de vraag of Sinterklaas wel naar ons land zou komen. De Sint kreeg dit jaar een groot onderkomen met een nog grotere stroom aan (online) verlanglijstjes op de bus en sommige kinderen konden dit jaar vanuit hun auto in de rij van de drive-through de goedheiligman bewonderen. Volle winkelstraten vlak voor de Kerstdagen worden nu volle winkelwagens op internet. Het jaaroverzicht tijdens oudjaarsavond hoeft niet lang meer te duren, die kan je wel in een woord omschrijven. Misschien dan toch maar even zoeken naar een leuke livestream om het jaar in te kunnen luiden. En wat ik wens voor komend jaar? Ik denk dat dat wel duidelijk mag zijn.