Wat gebeurt er in Myanmar?

Door: Linda Gebel

Door al het coronanieuws komen ook op het wereldtoneel veel significante gebeurtenissen niet aan bod. Toch was dit moeilijk te missen als je de NOS app deze week hebt geopend. Er heeft namelijk een staatsgreep plaatsgevonden in Myanmar afgelopen weekend. 

Op 1 Februari heeft legerleider Min Aung Hlaing de macht gegrepen en hij heeft voor één jaar de noodtoestand uitgeroepen. Hij zegt namelijk dat er in november bij de landelijke verkiezingen fraude is gepleegd, ondanks alle ontkenningen van de kiescommissie. Hierbij heeft hij o.a. de huidige regeringsleider Aung Sun Suu Kyu gearresteerd, die de verkiezingen in november had gewonnen (Volkskrant, 2021). Sinds maandag zijn meer tegenstanders opgepakt en de bevolking kan niet meer op Facebook, Instagram en Twitter. De regeringsleider is inmiddels aangeklaagd voor het illegaal bezitten van walkietalkies.

In het hele land vinden sinds maandag protesten tegen de coup plaats. Als reactie daarop is het internet in delen van het land uitgeschakeld en vinden er arrestaties plaats. De demonstraties zijn met name voor het behouden van de democratie en voor de vrijlating van de regeringsleider. Mensen zijn boos en bang, omdat het ze ook terug doet denken aan de tijd dat Myanmar leefde onder een militair regime tussen 1962 en 2011. Ze zijn bang dat het land nu terug zal zakken in die dictatuur, dus veel mensen laten van zich horen. Met name jongeren gaan de straat op, maar men maakt ook lawaai met pannen en men zingt uit volle borst het volkslied. De angst heerst wel, omdat straatprotesten in het verleden ook bloederig zijn beëindigd.

De internationale gemeenschap is duidelijk niet te spreken over deze militaire coup van generaal Hlaing. De generaal heeft namelijk al een twijfelachtige internationale reputatie opgebouwd. In 2016 heeft hij als generaal een gevecht tegen een moslimminderheid Rohinya geleid. Dit is door de VN bestempeld als etnische zuivering. De generaal heeft mede hierom ook procedures tegen hem lopen bij het Internationaal Gerechtshof in Den Haag. Ook nu is de internationale omgeving er niet van gediend. De VN heeft opgeroepen tot vrijlating van regeringsleider Aung Sun Suu Kyu en is ‘ernstig bezorgd’ over de situatie en noemen de aanklacht tegen de regeringsleider een ‘ondermijning van de rechtsstaat’. Ook de VS wil sancties is gaan stellen, maar is tegelijkertijd bang dat ze het land op die manier in de armen van China drijven (Volkskrant, 2021).

Het is logisch dat we ten tijde van corona binnen de grenzen blijven kijken, maar het is desalniettemin belangrijk om de rest van de wereld niet uit het oog te verliezen. De wereld staat niet stil, dus dat moeten wij ook niet doen.