Het fysieke boek

Published by De Heraut on

Het fysieke boek

Door: Jonas Hoekstra

Ik hou van boeken. Daar kan ik niet meer omheen. Grote boeken, kleine boeken, gouden boeken, groene boeken, buigbaar, stevig, verkleurd of juist vers van de pers. Ik hou van boeken, fysieke boeken. Een e-boek gaat er bij mij niet in. Ondanks alle voordelen van de (vaak gratis) pdf’jes die je vindt online, blijft mijn voorkeur bij het goede oude papieren boek liggen. 

 

Boeken zijn niet alleen stukjes papier, ze kunnen soms eerder haast de functie van een kunstwerk hebben. Denk aan de prachtige geïllustreerde bijbels (zelfs als agnost te waarderen!) uit de middeleeuwen. Hopen aan perkament en edelstenen, ivoor en andere materialen waren nodig voor het creëren van enkel één boek. Een monnik wijdde zeeën van tijd aan het overschrijven van de mooiste passages. Een boek was iets voor de eeuwigheid, althans, zolang het perkament heel bleef.

 

Toch zijn mijn favoriete boeken zijn de boeken die ik vindt in de kringloop. Oud, licht ruikend, en het liefst zo vergeeld mogelijk. Een extra aanwinst als het exemplaar ezelsoren of aantekeningen bevat. Ik open het boek. gedrukt in 1956. Dit boek is al zeker 64 jaar oud. Das ouder dan de meeste mensen die ik ken! Waar is dit boek geweest? Op vakantie? Aan de andere kant van de wereld? En nu, in ieder geval in mijn handen. 

 

Dit is de tweede functie van het fysieke boek. Het boek niet als kunstobject maar het boek als, tja, boek! Het verhaal wat gelezen, vergeten, opnieuw gelezen en weer gedeeld wordt. En zo voel ik ook de verplichting om het boek weer weg te doen nadat ik hem heb gelezen. Op naar de volgende bestemming. Zodat het verhaal anderen weer blij mag maken. Ik leen daarom ook zo graag boeken uit. Zal ik het boek ooit terugzien? Waarschijnlijk niet, maar dat maakt niet uit. 

 

En natuurlijk is het delen van een PDF handig. Nodig, soms zelfs. Maar het komt niet in de buurt. Zelfs e-readers komen niet dichtbij een echt boek. Ik kan duizenden boeken gratis op mijn e-reader zetten, maar wat heb ik dan bereikt? Duizend boeken die ik toch nooit ga lezen waarschijnlijk. Het is haast té makkelijk om een boek te vinden en te lezen via pdf. Nee, het is het zien, het aanraken en vasthouden van boeken, dat het zo speciaal maakt. 

 

Ik vrees dan ook dat het slecht met mij af zal lopen wanneer ik een eigen huis bezit. Het huis zal snel vol raken met de meest uiteenlopende boeken. En uiteindelijk zal ik op een dag een boek uit een stapel trekken, en zal de metershoge stapel omvallen. Ik zal begraven worden in wat ik het meeste liefheb, mijn paperbacks.

 

Categories: Vrije Ruimte