A nation once again?

Door: Ferdinand Schotman

Zaterdag 8 februari 2020 was in meerdere opzichten een historische dag voor de Ierse politiek. Het Sinn Féin van Mary Lou McDonald won namelijk de popular vote in de parlementsverkiezingen van de Ierse Republiek. Jazeker, datzelfde Sinn Féin dat in de jaren van de troubles op politiek gebied nauw verwant was met de IRA, de terroristische organisatie die door een campagne van aanslagen op Britse kopstukken en steden een hereniging van de Republiek met Noord-Ierland trachtte af te dwingen. Ook al legde de IRA de wapens eind jaren ‘90 neer, toch heeft Sinn Féin de hoop op een verenigd Ierland nog lang niet opgegeven. Sterker nog, ‘Irish Unity’ wordt door de partij zelf als één van haar belangrijkste beleidsthema’s genoemd. Tel daarbij op dat de Noord-Ierse tak van Sinn Féin de op één na grootste partij is in het Noord-Ierse parlement, en je komt tot de conclusie dat er op politicologisch gebied uitermate interessante tijden aanbreken. Zeker aangezien Noord-Ierland op dit moment de grens vormt tussen het Verenigd Koninkrijk en het nog wél van de EU deel uitmakende Ierland.

Ook binnen Ierland zelf zal de verkiezingsuitslag voor de nodige politieke ophef zorgen. Niet alleen heeft het er alle schijn van dat Mary Lou McDonald de eerste vrouwelijke premier gaat worden, het is bovendien de eerste keer dat Sinn Féin de grootste partij is. Sterker nog, het is voor het eerst sinds 1922 dat noch Fine Gael, noch Fianna Fáil de popular vote wint. Beide traditionele grootmachten gaven in de aanloop naar de verkiezingen al aan onder geen beding met Sinn Féin samen te willen werken. Inmiddels is Fianna Fáil-leider Michael Martin al een beetje bijgedraaid, maar het zou ook kunnen dat Sinn Féin mikt op een coalitie met kleinere linkse partijen. Immers draaide hun verkiezingsprogramma ook om thema’s zoals huizenbouw en kinderopvang. Het vormen van een coalitie zal sowieso geen gemakkelijk proces worden, aangezien Sinn Féin onder meer dankzij het ingewikkelde Ierse kiessysteem (een soort mix tussen evenredige vertegenwoordiging en het districtenstelsel) qua zetels weer niet de grootste partij is. Dat is namelijk Fianna Fáil, dat ondanks een verschil van ruim 50.000 stemmen één zetel meer heeft dan Sinn Féin. Ook de complexe zoektocht naar een coalitie zal ongetwijfeld voor interessante situaties in de Ierse politiek zorgen. Kortom: zeker het volgen waard!